Koren- en oogstmijt

Korenmijten (Pyemotes tritici ook wel Pediculoides ventricosus) leven meestal in opgeslagen granen of bonen, stro, hooi en andere gedroogde grassen of soms op hout. Ze zijn microscopisch klein en je kan ze niet zien met het blote oog.

Oogstmijten (Trombicula autumnalis) of chiggers, houden zich op in grasvelden, gazon en andere lage begroeiing. Ze worden ook wel aoutats genoemd omdat ze voorkomen in augustus en herfst.
Als volwassen dier heb je deze wellicht al gezien als een 1 à 2 mm rode en dicht behaarde mijt.

Korenmijten en oogstmijten leven van insecten. De vrouwelijke mijt begint, nadat ze zich gevoed heeft, intern eieren te leggen en jongen te ontwikkelen. Na een paar dagen kruipen de larven of nimfen uit het lichaam van de vrouwelijke mijt. Het zijn deze nimfen die de overlast veroorzaken.

Wanneer onvoldoende insecten aanwezig zijn, kan het gebeuren dat de mijten dieren of mensen bijten om zich te voeden. Mensen die werken met stro, hooi of gedroogde planten, gewoon gaan zonnen op het gazon of het gras maaien lopen risico om gebeten te worden. De overlastpiek bevindt zich meestal in de (na)zomer en herfst.

Een beet van de korenmijt of oogstmijt is niet voelbaar. Binnen de 24 uur kunnen de eerste gevolgen van de beet ontstaan: een grote rode vlek met een klein blaasje op de plek van de beet. Deze verschijnselen lijken erg op vlooienbeten.

De beten kunnen erg jeuken, vandaar dat de mijten “straw itch mite” worden genoemd in het Engels. De meeste beten komen voor op de romp, nek, armen en soms in de liesstreek. In extreme gevallen kunnen de beten infecties, koorts, overgeven en gewrichtspijn veroorzaken. De oogstmijt bijt meestal op voeten en onderbenen maar evengoed in de plooien van knie en lies of waar de kleding strak is.

Iedereen komt wel eens in contact met de korenmijt en oogstmijt. Toch is de kans op beten normaal gesproken zeer klein, omdat ze zich het liefst voeden met insecten. Wanneer er problemen zijn met deze mijten, wat zelden gebeurd, bieden insectenwerende middelen met DEET een oplossing. Producten met een concentratie van 30% DEET bieden in principe voldoende bescherming voor insecten in onze streken. Producten met een DEET-concentratie van 10 tot 30% mogen gebruikt worden voor kinderen vanaf de leeftijd van twee maanden. Vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven, mogen geen DEET-producten gebruiken die sterker zijn dan 30%.

De mijten overleven niet meer dan 24 uur zonder voeding. Ze worden niet doorgegeven van mens op mens, maar kunnen wel via de lucht verspreid worden.

Na het werken met materialen die mijten kunnen bevatten, zoals stro of hooi, of na het maaien van het gazon, is een douche met veel zeep een goede voorzorgsmaatregel. Houd begroeiing en gazon kort om de aanwezigheid van de oogstmijt te voorkomen.

Als je toch gebeten bent door de korenmijt of oogstmijt, dan kunnen in geval van hevige jeuk antihistamine en anti-jeuk crèmes de klachten verminderen. Probeer niet te krabben aan de beten, om zo een infectie te vermijden. De beten verdwijnen in de meeste gevallen na 2 weken. Indien de jeuk aanhoudt, contacteer je best een dokter.

• Drees, B.M. et J. Jackman 1999 Field Guide to Texas Insects,  Gulf Publishing Company, Houston, Texas
• Kind en gezin ( 2011) Dossier insecten
• Notes on the Mite Pediculoides ventricosus Newport (1927)
• www.huidziekten.nl/folders/nederlands/oogstmijt-trombiculiasis.html
• http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/58943-wat-te-doen-tegen-de-beten-van-de-aoutats-oogstmijt.html
• http://www.medicinenet.com/chiggers_bites/article.html
• http://www.healthline.com/health-slideshow/chigger-bites#7
• http://www.extension.umn.edu/garden/insects/find/scabies-and-chiggers/
• http://kidshealth.org/en/teens/chiggers.html
• https://www.researchgate.net/publicliterature.PublicLiterature.search.html        Keywords  Pyemotes tritici - Pediculoides ventricosus - Trombicula autumnalis